Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Αναζητείται τίτλος για μια τρελή! - ΜΕΡΟΣ Α'




Λέγομαι Ευδοξία , με φωνάζουν ομως Βιβή.

Το Ευδοξία ειναι σπάνιο ονομα , αλλα δεν ειναι ευκολο για ενα παιδάκι να το πει , ποσο μάλλον αν δεν ακούει!

Γεννηθηκα μια κρύα μέρα του Φλεβάρη, κι με περίμεναν οι γονείς μου , και ο 18 μηνών αδελφός μου.Τον ρωτούσαν πριν γεννηθώ , τι θέλεις , μπέμπη ή μπέμπα?Μπέμπα έλεγε παντα.Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.

Γεννήθηκα χωρίς να ακούω , και η μητέρα μου με την μητρική της διαίσθηση το κατάλαβε.Στην αρχή , επειδή δεν υπήρχε ο νεογνικός ελεγχος ( μιλάμε για την δεκαετία του '80 τοτε ) όλοι την έβγαζαν τρελή.

Τελικά τρελή βγήκα εγώ!Οχι η μάνα μου.Σας το λέω!

Οχτώ μηνών διαγνώστηκα επίσημα με κωφωση αμφώ απο τον ΩΡΛ της γειτονιας.Τότε ειχαν παρει τον αδερφό μου μια παιδική κιθάρα , και ο αδερφός μου τραγουδούσε "Μπέμπα μου μπεμπα μου ποσο σ'αγαπωωω" και αλλα τετοια ,ενω εγώ καθομουν και τον κοιτούσα.Απο τότε βγήκε το ρομαντικό μέσα μου πιστευω! Αν ο άλλος κανει ρομαντικά πραγματα..τέλος.Γινομαι χαλί να με πατήσει.Απο μωρό! ( Και ναι , λατρεύω τον αδερφό μου μεχρι σήμερα.Ειναι η πρώτη μου αγάπη! )

Λοιπόν , προσθέτω τα κρατούμενα.Τρελή και Ρομαντική.Καλά μεχρις εδώ?Εεε?


Δεκα μηνών με πήγαν στην Νεα Υόρκη.Με καναν ταξιδιάρικο πουλί , για να βγάλουν μια διάγνωση και να βρούν μια βοήθεια.Μετα απο πολλά τεστ , αποφασίστηκε να φοράω ακουστικά με σουτιέν δερμάτινο απέξω,και να κανω λογοθεραπεία.


Εμαθα να μιλάω, να τραγουδάω και να ζαλίζω τους δικους μου.Αλλαξα πολλα ακουστικα.Εκανα μπάνιο με ενα ζευγάρι που φυσικα ψόφησε αμέσως. Μου πήρε πολύ καιρο να καταλάβω οτι διεφερα απο τα παιδιά της τάξης μου.Μου περάστηκε οτι δεν διέφερα.Και το χρωστώ στη μάνα μου.Αυτο που δεν της χρωστάω ειναι η ικανοτητά μου να σαβουρδιάζομαι σε καθε ευκαιρία.Εντελώς αν-ισορροπή ρε παιδι μου.Ισιωμα πεφτω , ανηφορα πεφτω.Μεχρι και στα Προπυλαια της Ακρόπολης επεσα!! Εφτασα μια ηλικία , και εχω ακόμα , ΑΚΟΜΑ μαυρα γονατα σαν παιδάκι Δημοτικού.

Στο σχολείο δεν το περιγράφω.Αγώνας. Παντού αγώνας. Αναμνησεις γλυκοπικρες.


Κάποτε εφτασε ο χρόνος να φύγω..απο την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα..Εφυγα και έριξα μαυρη πέτρα πίσω μου αλλα δυστυχως χτύπησε την γκαντεμια , η οποια αποφάσισε να έρθει να μου κανει τη ζωή δύσκολη για ανταποδοτικά!! Στο τέλος καναμε και κολλητιλίκι για να μου την σπάσει!


Οποτε εχουμε και λέμε..Τρελή , Ρομαντική , Ανισορροπη , και Γκαντεμω.


Έπεται η συνέχεια γιατι σαν τρελή που ειμαι , ας σας αφήσω με την αγωνία...για λίγο!


-----------------------------------------------------------------

Η Βιβή είναι μια νέα κοπέλα με σοβαρό πρόβλημα ακοής από τότε που γεννήθηκε. Ποτέ όμως δεν το έβαλε κάτω. Μια ζωή αγωνίζεται και υπερβαίνει τα όριά της. Εχει ακόμα πολλά να μας πει και να μας γράψει. Πριν από λίγα χρόνια χειρουργήθηκε κι έβαλε κοχλιακό εμφύτευμα. Περιγράφει στο μπλογκ της όλη την περιπέτεια από τη στιγμή που έμαθε για το κοχλιακό, μέχρι την ώρα που χειρουργήθηκε και μετά, την προσπάθειά της να κατακτήσει από την αρχή τους ήχους και τις λέξεις. Η Βιβή επιπλέον γνωρίζει άριστα αγγλικά και με έχει αφήσει άναυδη γιατί όχι μόνο μπορεί να συνεννοηθεί γραπτώς στα αγγλικά, αλλά συνεννοείται και προφορικά (κάτι που εγώ δεν μπορώ να κάνω). Η Βιβή είναι το πρότυπο του κωφού του μέλλοντος, του 21ου αιώνα. Αν συνεχίσω να γράφω για κείνη και όσα έχει πετύχει θα χρειαστώ σελίδες ολόκληρες, γι' αυτό σας παραπέμπω στο μπλογκ της, το οποίο είναι επίσης πολύ κατατοπιστικό για όσους σχεδιάζουν να υποβληθούν σε εγχείρηση κοχλιακής εμφύτευσης.

Μπλογκ: http://koxliako.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: